Hugo Roelandt

(c)Estate Hugo Roelandt
Wij gaan de hemel uitbreiden / Let's expand the sky, 2005
Tekening

“Laten wij de hemel uitbreiden”. Deze zin uit 2005 staat op de achterkant van een briefomslag gevonden op Hugo Roelandts bureau. Het is, zo herinnert zijn partner Lydia Van Loock zich, een toespeling op het gezegde ‘the sky is the limit’ en een ontwerp-idee voor een constructie in spanbeton die zou moeten illustreren dat er geen limieten zijn. Niet aan de hemel. En nog veel minder aan de menselijke verbeelding. 

Zoals bij de meeste kunstenaars telt het oeuvre van Hugo Roelandt een groot aantal onafgewerkte en/of niet gerealiseerde projecten. Eén van de nota’s voor een nooit gerealiseerd project was zijn reactie op het bekende gezegde ‘the sky is the limit’. Hij reageerde met ‘wij gaan de hemel uitbreiden’. Limieten bestonden niet voor Hugo. Niet enkel was ‘wij gaan de hemel uitbreiden’ een oproep voor de individuele vrijheid die hij als de essentie beschouwde van – bovenal de performance – kunst. Het was ook een concreet project waaraan hij werkte.

"Hugo werkte regelmatig in zijn atelier te midden van wat belangrijk was voor hem. Dit resulteerde in afzonderlijke, soms gemanipuleerde objecten, op kaartjes geschreven woorden, (stukken van) zinnen in het Nederlands of Engels, schetsen van constructies, van opstellingen of van beelden. Van het project ‘my sky’ veranderden de titel en de vorm enkele keren. Op een bepaald moment werd het: ‘my sky is your limit’: een hemel in de vorm van een betonnen volume dat opgespannen zou worden. Het feit dat hij in 2005 de nieuwe titel: “wij gaan de hemel uitbreiden” neerschreef én uitdrukkelijk voorzag van datum en tijdstip, staat voor een fase in de ontwikkeling van het project die werd afgesloten. Niet het project werd afgesloten, enkel deze fase en eventuele vormgeving ervan. Een project kon zo jarenlang evolueren vooraleer het een eindstadium kreeg. Hugo was extreem kritisch en perfectionistisch. Hij was graag onderweg; letterlijk én figuurlijk in beweging. Hij was kunstenaar in alles, overal en altijd. Het stopte nergens en nooit."
– Lydia Van Loock

(Uittreksels uit Hugo Roelandt: Let's Expand The Sky, red. Marc Holthof, Occasional Papers, Londen, 2016)