Hugo Roelandt

(Remake voor 10 jaar New Reform, Oud Hospitaal, Aalst, 1988)

Roelandt werkte nooit in het commerciële kunstcircuit. Hij was niet eens geïnteresseerd in het verkopen van zijn werk. Roger D’Hondt vertelt de anekdote dat een verzamelaar na Roelandts performance in Kassel in 1977 dermate aandrong om de resten ervan – een paar oude schoenen in een doos plaaster – te kopen, dat hij tenslotte toegaf... om van het gezeur verlost te zijn! In zijn nalatenschap werden twee gelijkaardig dozen gevonden – de resten van een try out en een remake. Opmerkelijk is dat hij ze – in tegenstelling tot een heleboel andere materiaal van performances en installaties – bewaard had. Kunst was voor Roelandt altijd een vorm van performance, een tijdelijk gebeuren waarvan wat er van overblijft enkel documentaire waarde heeft. (Marc Holthof, 2016)