Hugo Roelandt

Roelandt zag kunst als een tijdelijk gebeuren - een performance - die via foto en video gedocumenteerd kon worden. Een archief vol met foto-afdrukken en negatieven, films, video’s, klankopnames, en de meest diverse voorwerpen die erin gebruikt werden, was het resultaat. In de film ‘Painting a still life’ speelde hij met de traditionele manier van voorstellen. Hij kleurde zwart-wit foto’s in of schilderde alledaagse voorwerpen weg.